Schronisko Zbójnickie - Zbojnícka chata

Wysokość - 1960 m.
Data otwarcia - 1924 r.
Pierwszym budynkiem, który powstał w tym miejscu, była chata wzniesiona w latach 1907–1908. Wybudował je węgierski zarząd lasów państwowych dla celów myśliwskich, ale w 1910 r. udostępnił turystom. Na początku było niezagospodarowane, mieściło jedno pomieszczenie z pryczami, ławkami i piecykiem[1]. W roku 1924 schronisko zostało przejęte przez Klub Czechosłowackich Turystów – przebudowano je i nadano obecną nazwę Zbojnícka chata






Szlak niebieski – niebieski szlak z Tatrzańskiej Łomnicy obok Wodospadów Zimnej Wody i Rainerowej Chatki i dalej wzdłuż Staroleśnego Potoku do schroniska, stąd przez Rohatkę i Dolinę Białej Wody do Łysej Polany.
  • Czas przejścia z Tatrzańskiej Łomnicy do Rainerowej Chatki: 2:10 h, ↓ 1:55 h
  • Czas przejścia od Rainerowej Chatki do schroniska: 2:15 h, ↓ 1:45 h
  • Czas przejścia od schroniska na Rohatkę: 1:15 h, ↓ 55 min
  • Czas przejścia z Rohatki na Łysą Polanę: 5 h, ↑ 5:40 h
Szlak żółty – żółty szlak prowadzący ze Schroniska Téryego przez Czerwoną Ławkę do Schroniska Zbójnickiego, jeden z najtrudniejszych tatrzańskich szlaków turystycznych.
  • Czas przejścia ze Schroniska Téryego na przełęcz: 1:30 h
  • Czas przejścia z przełęczy do Schroniska Zbójnickiego: 1:45 h[5]

Brak komentarzy:

Prześlij komentarz